Bilgisayar Oyunlarinin Tarihi..

Hepimiz oyun oynuyoruz ama kaçımız bu bilgisayar oyunlarının nereden geldiğini, başka hangi amaçlar için kullanıldığını biliyoruz? Nerdeyse hiçbirimiz.O zaman şöyle bir incelemeye ne dersiniz?
Başlamadan önce özellikle belirtmek istiyorum ki bilgisayar oyunlarının geçmişi herhangi bir yazılı kaynakta saklanmamıştır ne yazık ki. Çeşitli makalelerden derleyerek hazırladığım bilgiler, bu sebeple, başka kaynaklar ile çakışabilir.

EVLERE GİREMEYEN İLK OYUN

1962 yılında geç bir bilgisayar programcısı olan Steve Russel 200 iş saatinde arkadaşları ile birlikte Spacewar’ın ilk versiyonunu programladı. Oyunda amaç iki uzay gemisini birbirleriyle savaştırmak idi. M.I.T. laboratuarlarında PDP-1 isimli sistem için geliştirilen oyun iki boyutlu grafikleri ve ateş sesi olarak klavyenin tuşlarından çıkan tıkırtıları ile, o gün için büyük bir girişim idi. Bu oyun bilgisayarların o gün için yaygın olmaması ve çok yüksek maliyetli olmasından dolayı, uzunca bir süre evlere giremedi.
1970’lerin başında ise text-adventure kavramı ile yeni oyunlar çıkmaya başladı. Bu oyunlar standart bir senaryo ile ilerleyen görselliği bulunmayan oyunlar idi. Böyle oyunlarda taşı, satın al, yürü, dur gibi komutlar yazardınız. Bilgisayar da size yanıt olarak bir metin gönderirdi. Bu oyunun bir örneği de “Keloğlan” adı ile 80’lerde ülkemizde hazırlanmıştı.
70’lerin ortalarına doğru çıkan Arcade makineleri ise bilgisayar oyunlarının yaygınlaşması için en önemli adım oldu. Genel olarak sadece SpaceWar oynatabilen bu aletler jetonlar ile çalışıyordu. Uyanıklar ise jeton deliğine üfleyerek, içindeki ince teli diğer tarafa deydirip bedava oynuyordu.
80’li yıllarda firmalar yavaş yavaş bu sektörün ne denli büyük olabileceğini fark ettiler. Sierra, Lucas Arts, Access Software gibi birçok oyun üreticisi ortaya çıktı. Çeşitli platformlar için oyun üretilmeye başlandı. Ama piyasaya makine üreten firmalar girmeye başlamıştı. Hepsi kendi sistemini satabilmek için yazılım üreten firmalar ile anlaşıyordu. Bu, her platform için daha az sayıda oyun çıkması anlamına geliyordu. Gerçi 1983 yılında Commodore 64’ün çıkması, bu sorunu biraz çözdü. Ama bu rahatlama 1985’e kadar sürdü.
Amiga ve PC tabanlı IBM’lerin çıkması teknolojik gelişmeleri de beraberinde getirdi. Sonuç olarak platform sayısı iyice arttı. Üreticilerin de satış miktarı düştü. Bu noktada çözümü yine oyun üreticileri buldu: Oyunları birçok platform için üretmeye başlayacaklardı.
80’lerin sonunda Commodore’un etkisi azalmıştı. Ama Commodare’nin miras bıraktığı disket teknolojisiyle oyunların akışı değişmişti. Ara yüklemeli oyunlara ağırlık verildi. Bu da oyunun grafiklerini, seslerini ve senaryosunu olumlu bir biçimde etkiledi. Ama bu Commodore ve diğer 64kb’lık sistemler için yeterli değildi. Hiçbiri 512Kb’lık ve 1mb’lık Amiga’ya dayanamadı.
Amiga’lar ses ve grafikte bir devrim yarattı. Ama Amiga için üretilen oyun azlığı Amiga’yı oldukça zor durumda bıraktı. Bir çok “Amiga kapanacak” söylentisine rağmen 80’lerin sonunda Amiga gitgide güçlenmişti. Ne yazık ki hala bir rakipleri vardı: PC Arkalarından sessiz sedasız gelen PC’ler güçlü senaryolara sahip oyunlarla gündeme gelmeye başladılar. Özellikle CGA grafiklerinin yerini 16 renkli EGA grafiğe bırakması büyük bir devrim oldu. Ayrıca PC’ler yavaş yavaş evlere de girmeye başlamıştı. Grafikteki bu büyük gelişme sayesinde oyunların şekli değişmeye başladı. Text bazlı oyunlar yerlerini grafik bazlı strateji oyunlarına bırakmaya başladı.
Kısa bir süre sonra 256 renkli VGA grafikli PC’ler Amiga’ya yaklaşmıştı. Ama hala PC’de sesten eser yoktu. Ta ki Adlib ve daha sonra SoundBlaster ses kartları üretmeye başladılar. Böylece ses sorunu da çözülmüş oldu. Ancak firmalar PC için oyun üretip üretmemekte tereddüt halindeydi. Neyse ki 50’lı yılların başındaki CD-ROM’ların piyasaya sürülmesi olayı bu tereddüdü ortadan kaldırdı. Çünkü CD’ler hız, kapasite ve dayanıklılık konusunda disketlerden oldukça öndeydi.
90’lı yıllarda PC evlere girmişti. Maliyeti oldukça yüksekti ama artan oyun sayısı ve oyun firmalarının sadece PC için oyun çıkaracaklarını duyurması herkesi PC almaya yöneltti. 95 yılında PC’ye rakip bir konsol Sony’den geldi ama PC’nin kendini parça olarak yenileyebilmesi ile bu konsolun gerisinde kalmadı.
90’ların ortasından sonra PC için büyük fark doğuracak gelişmeler oldu. Internet oyun severlerin karşılıklı oynaması için LAN (yerel ağ)’ı kullanmaktan kurtarıyordu. Bu tür oyunlar ise yapay zekanın geri zekalı olmasından dolayı tercih ediliyordu.
Ne kadar konsol piyasası boş durmasa da şimdilik bilgisayarların önüne geçemedi. Playstation2 ve X-BOX’un getirdiği network ve Internet desteği şimdilik PC’nin önüne geçilmesinde yeterli değil.

Peki ya gelecek?
Konsollar ne kadar çok avantaj sunarsa sunsun, PC’ler her geçen gün yan birimleri ve performans artışı sağlayan yan kartları ile piyasanın liderliğini uzun süre kaptıracağa benzemiyor.